TH
English
Customers Also Purchased
เคยสังเกตไหมครับ เวลาไปเดินร้านเครื่องเขียน หรือ ร้านขายเครื่องมือช่าง ส่วนใหญ่เราจะเจอแต่ กรรไกร ที่ออกแบบมาสำหรับคนถนัดขวาเต็มชั้นไปหมด แต่ถ้าคุณถนัดซ้าย แล้วเผลอหยิบ กรรไกร ทั่วไปขึ้นมาใช้ สิ่งที่คุณต้องเจออย่างแน่นอนเลยก็คือ เส้นตัดไม่ตรงบ้าง กระดาษยับบ้าง หรือบางทีคมมีดก็ดูไม่เข้ากันสักที ตัดไปก็หงุดหงิดไป
ความจริงแล้วมันไม่ใช่ปัญหาที่คุณตัดไม่เป็นหรอกครับ แต่เป็นเพราะ “กรรไกร มันไม่ได้ออกแบบมาเพื่อคุณตั้งแต่แรก” กรรไกร ส่วนใหญ่ผลิตมาสำหรับคนถนัดขวา ตั้งแต่รูปทรงด้ามจับ มุมเอียงของใบมีด ไปจนถึงแรงกดเวลาตัด พอคนถนัดซ้ายใช้ก็เลยไม่พอดี หากนึกภาพไม่ออก ถ้าคุณถนัดซ้ายแล้วต้องใช้ กรรไกร ขวาอยู่ตลอด เหมือนคุณกำลังเล่นเกมที่คนอื่นได้กดปุ่มถูกด้าน แต่คุณต้องไขว้นิ้วไปกดปุ่มอีกฝั่งแทน นาน ๆ เข้ามันก็เหนื่อยแหละ แถมยังทำให้งานไม่สนุกเลยครับ
กรรไกร มือขวา VS กรรไกร มือซ้าย ต่างกันตรงไหน?
หลายๆคนอาจคิดว่า “เอ้า กรรไกร มันก็มีแค่ด้ามจับสองข้าง แล้วมันต่างกันยังไง?” แต่ความจริงแล้วกรรไกร มันมีรายละเอียดเชิงวิศวกรรมซ่อนอยู่ครับ โดยเฉพาะตำแหน่งของใบมีดและองศาการออกแรง นี่แหละครับที่เป็นตัวแปรสำคัญเลย
ตำแหน่งใบมีดของ กรรไกร
อย่างแรกเลย นี่คือจุดที่ทำให้คนถนัดซ้ายต้องถอนหายใจอยู่บ่อย ๆ กรรไกร มือขวา มักจะวาง ใบมีดขวาอยู่ด้านบน เวลาใช้ตัดก็เลยเห็นเส้นชัดแจ๋ว เหมือนมีไกด์ไลน์อยู่ตรงหน้า แต่ถ้าคุณถนัดซ้ายแล้วหยิบ กรรไกร แบบนี้ขึ้นมา ภาพที่เจอก็คือ… “เส้นตัดหายไปไหนเนี่ย!?” เพราะใบมีดมันบังสายตาตลอดทาง คุณเลยต้องเดาเอา หรือไม่ก็เงย ๆ ก้ม ๆ เพื่อหามุมมองที่ถูกต้อง ซึ่งบอกตรง ๆ ว่ามันไม่สนุกเลยครับ แต่ถ้าได้ใช้ กรรไกร มือซ้าย ที่พลิกตำแหน่งใบมีดกลับด้าน ภาพตรงหน้าจะโล่งทันที มองเส้นได้ตรง ๆ เหมือนคนถนัดขวาใช้กรรไกรปกติ ความรู้สึกตอนนั้นคือ “อ๋อ! ที่ผ่านมาเราไม่ได้ตัดไม่ตรง แค่เครื่องมือมันไม่ใช่”
องศาการออกแรง
เวลาใช้งาน กรรไกร จริง ๆ ไม่ได้มีแค่การหนีบ ๆ นะครับ แต่มันคือการกดแรงจาก นิ้วโป้งกับนิ้วชี้เข้าหากันในองศาที่พอดี เพื่อให้คมของใบมีดบรรจบกันสนิท เกิดเป็นแรงเฉือนตัดวัสดุออกอย่างเนียน แต่พอคนถนัดซ้ายต้องใช้ กรรไกร มือขวา องศามันเพี้ยนทันที นิ้วโป้งจะดันในทิศที่ไม่สมดุล คมเลยไม่ประกบกันพอดี ผลลัพธ์คือกระดาษไม่ได้ถูก “ตัด” แต่ถูก “บี้” จนขอบยุ่ย ๆ หรือบางครั้งก็ตัดไม่ขาดเสียเลย เป็นใครก็หงุดหงิดใช่ไหมล่ะครับ
ด้ามจับ กรรไกร ที่ไม่พอดี
ตรงนี้คือเรื่องสรีระล้วน ๆ ด้าม กรรไกร ที่เราเจอทั่วไป ส่วนใหญ่ถูกออกแบบมาโอบรับนิ้วของคนถนัดขวาเป็นหลัก เวลา คนถนัดซ้ายสอดนิ้วโป้งเข้าไป มันจะไม่เข้าร่องสักเท่าไหร่ บางทีเจ็บตรงโคนนิ้ว บางทีก็เมื่อยจนต้องหยุดพัก ทั้ง ๆ ที่งานยังไม่เสร็จ ความรู้สึกเหมือนใส่รองเท้าที่หลวมข้างหนึ่ง คับอีกข้างหนึ่ง เดินไปก็เจ็บไป ต่างกันแค่ กรรไกร มันเจ็บที่มือครับ
พูดให้เข้าใจง่าย ๆ เลยครับ ที่เล่ามาข้างบนนี้เองคือเหตุผลว่าทำไม กรรไกร มือซ้าย ถึงจำเป็นสำหรับคนถนัดซ้าย เพราะมันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แบบเปลี่ยนมือแล้วจบ แต่เป็นเรื่องที่ส่งผลถึง ประสิทธิภาพ ความแม่นยำ และความสบายในการใช้งานโดยตรง อีกด้วย และถ้าเราลองมองลึกลงไปอีก จะพบว่ายังมี ข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นเวลาใช้งานกรรไกร พร้อมกับวิธีแก้ไขเบื้องต้น! ที่หลายคนมักเจอกันอยู่บ่อย ๆอีกด้วย
แล้วทำไม กรรไกร มือซ้าย ถึงหายาก?
สัดส่วนคนถนัดซ้ายมีน้อย
ถ้าเปรียบเทียบง่าย ๆ โลกนี้มีสนามฟุตบอลที่เต็มไปด้วยคนถนัดขวา 90 คน แล้วมีคนถนัดซ้ายเพียง 10 คนอยู่มุมสนาม แน่นอนว่าผู้ผลิตจะเลือกทำสินค้าที่ขายได้กับคนส่วนใหญ่ก่อน กรรไกรเลยถูกออกแบบมาเพื่อตอบโจทย์ “ตลาดใหญ่” มากกว่า “กลุ่มเล็ก” ผลคือกรรไกรมือซ้ายเลยถูกจัดอยู่ในหมวดของเฉพาะทาง ทั้งที่จริง ๆ แล้ว 10% ของโลกก็ไม่ใช่น้อยเลยนะครับ
ต้นทุนการผลิต
หลายคนอาจคิดว่า “ก็แค่กลับด้านใบมีด จะไปยากอะไร” แต่ในสายการผลิตจริง ๆ มันไม่ง่ายเลยครับ เพราะต้อง เปลี่ยนแม่พิมพ์ใหม่ ปรับเครื่องจักร และทำใบมีดเฉพาะฝั่ง ซึ่งใช้ร่วมกับของเดิมไม่ได้ ผลคือเกิดต้นทุนเพิ่มขึ้นทันที พอหันไปดูตลาดที่เล็กกว่าอยู่แล้ว ผู้ผลิตเลยลังเลว่าคุ้มไหมที่จะผลิตออกมาเยอะ ๆ
พฤติกรรมการปรับตัวของคนถนัดซ้าย
เรื่องนี้น่าสนใจที่สุดครับ เพราะตั้งแต่เด็ก ๆ คนถนัดซ้ายมักถูกบังคับหรือสอนให้ใช้กรรไกรมือขวา หลายคนก็เลย “ชิน” ไปแล้ว ทั้งที่จริง ๆ ทุกครั้งที่ตัดก็ไม่ได้รู้สึกสบายมือเท่าไร แต่เพราะใช้มาตลอดจนกลายเป็นความเคยชิน ความต้องการกรรไกรมือซ้ายเลยถูกกลบหายไปในสายตาคนขายและคนผลิต ทั้ง ๆ ที่ถ้าได้ลองใช้กรรไกรที่ออกแบบมาเพื่อมือซ้ายจริง ๆ หลายคนอาจจะร้องว้าวเลยว่า “นี่แหละที่ตามหามานาน!”
เรื่องเล่าจากคนถนัดซ้าย: กรรไกร ที่ไม่เคยเป็นของเรา
ฟังดูเหม้อตัดเพ้อ แต่มันคือเรื่องจริง เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เธอเป็นคนถนัดซ้ายมาตั้งแต่เด็ก ทุกครั้งที่ถึงคาบศิลปะ ครูก็จะเอากรรไกร มาวางเต็มโต๊ะไปหมดเลย แต่… ทั้งหมดเป็นแบบมือขวา เธอก็พยายามตัดให้เหมือนเพื่อน ๆ ครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เส้นตัดไม่ตรง กระดาษยับบ้าง หลุดบ้าง เห็นแล้วก็แอบสงสาร เธอมักบ่นกับผมว่า “ทำไมมันยากจังว่ะ! ทั้งที่คนอื่นใช้ดูง่ายจัง!?”
“แต่ถ้าคุณเป็นคนถนัดซ้ายคงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ว่ามันทั้งหงุดหงิดและทำให้ไม่สนุกกับงานเลย”
จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่ความผิดของเพื่อนเราเลยครับ แต่เป็นเพราะ กรรไกร ส่วนใหญ่ถูกออกแบบมาเพื่อคนถนัดขวา ลองนึกดูสิครับ เหมือนเราถูกบังคับให้ใส่รองเท้าที่ไม่ได้ไซซ์ของตัวเอง จะเดินกี่ทีก็เจ็บเท้าอยู่เรื่อย ๆ เรื่อง กรรไกร นี่ก็เหมือนกันครับ มันคือจุดเริ่มต้นของความลำบากเล็ก ๆ ที่คนถนัดซ้ายต้องเจอในชีวิตประจำวันแบบไม่รู้ตัว
แล้วอนาคต กรรไกร มือซ้าย จะหาง่ายขึ้นไหม?
คำถามนี้น่าสนใจมากครับ เพราะมันสะท้อนให้เห็นว่า “กรรไกร” ไม่ได้เป็นแค่เครื่องมือเล็ก ๆ แต่ยังเกี่ยวพันกับประเด็นใหญ่ระดับสังคมอย่าง การเข้าถึง (accessibility)
ถ้าเรามองย้อนกลับไปเมื่อ 20–30 ปีก่อน กรรไกร มือซ้าย แทบจะเป็นของที่ต้องไปหาตามร้านเฉพาะทาง หรือไม่ก็ต้องสั่งจากต่างประเทศ แต่พอมาถึงยุคนี้ แบรนด์ใหญ่ ๆ เริ่มหันมาสนใจ “เสียงเล็ก ๆ” ของผู้ใช้กลุ่มย่อยมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นคนถนัดซ้าย เด็กเล็ก หรือแม้แต่ผู้สูงอายุกรรไกร มือซ้าย เริ่มกลายเป็นสิ่งที่หาได้ง่ายขึ้น เหมือนที่เราเคยเห็นกับสินค้าอีกหลายอย่าง เช่น เมาส์สำหรับคนถนัดซ้าย หรือกีตาร์เวอร์ชัน left-handed ที่เริ่มมีให้เลือกมากขึ้นในร้านดนตรี
